Dag 36, dinsdag 7 mei

Een vrij lange rit van 600 km, de beschrijving gaf aan dat het een saai stuk moest worden. Als hiermee de oneindige lange weggedeelten wordt bedoeld, is dat zo, maar de omgeving is telkens anders, de ene keer erg vlak en dor, de andere keer groene gedeelten en dit alles afgewisseld met de bergen en prachtige kleuren van de rotsen en van de aarde. Het rood/oranje overheerst. Na eenmaal een korte stop voor koffie, hetgeen overigens mislukte omdat er alleen maar Nescafé werd geschonken. We moesten toch tanken, want dat is ook nog een planning omdat je soms over 200 tot 300 km geen pompstation tegenkomt.

We kwamen omstreeks 15.00 uur aan in Broome, een prachtige locatie met een pracht van een kamer met alles er op en er in. Het eerst wat we deden de airco even uitzetten, gewoon te koud in de kamer, terwijl het buiten 36 gr. was.

Maar later kregen we de airco niet meer aan de praat, receptie gebeld en er kwam een technisch medewerker om te helpen. Inmiddels waren we zelf ook al aan de gang geweest, het bleek dat er twee airco”s waren met een afzonderlijke afstandsbediening. Ook een probleem met de wasmachine, dat ding wilde niet meer uit, zat op slot. Wat te doen? Eerst maar even uit eten tenslotte hadden we besproken om 19.00 uur afgesproken, Martha had nog op een knopje gedrukt, doet ze altijd graag, en we zouden het wel zien bij terugkomst. Het apparaat was gestopt dus de was kon er uit. Niet alles naar het zin, niet schoon, niet droog, maar wel fris. Kortom een enerverende dag, zeker als je niet overal verstand van hebt.

Dag 37, woensdag 8 mei

En zogenaamde rustdag vandaag, of in de omgeving rondkijken hoe stranden of een opvangcentrum voor vogels er uitziet. Dat betekent plm 20 km rijden en daar hadden we geen zin na een lange dag zoals gisteren in de auto. Dus doe wat je leuk vindt. Dat betekent eerst een wasje afhandelen, niet omdat het leuk is, maar omdat het moet, kan zelfs op vakantie. We zijn daarna het centrum van Broome in gegaan, toch nog eerst een kwartier rijden. De nodige inkopen gedaan voor ontbijt en lunch en natuurlijk koffie gedronken. Omstreeks lunchtijd weer terug op de kamer en daarna lekker op ons balkon gelezen. Op tijd voor het pilsje op een terras en een mooie opname van de ondergaande zon op de Indische Oceaan vastgelegd. Het duurde precies 2,5 minuut voordat de hele bol, kopje onder was, het gaat dan toch wel erg snel als je dat zo ziet.

De avond was niet anders dan de voorgaande avonden!!!!!!!

Dag 38, donderdag 9 mei

Zie dag 37.

Dag 39, vrijdag 10 mei

Een ritje van 400 km in 4,5 uur. Eigenlijk weer een beeld van hele lange rechte stukken weg, weliswaar iets meer verkeer, maar absoluut niet te vergelijken met Europa. Bij aankomst werd ons een tent toegewezen, dat wisten we ook wel en daar is niets mis mee. De Walibi’ s om de deur, groot en klein, prachtig. Edoch er stond veel wind, al een paar dagen en die zijkanten en de voorkanten van die “ luxe safari tent” klapperden dat het een lieve lust was. Ik zag dat roosje al bloeien voor de komende nacht, Martha vond het wel wat hebben, maar ik helemaal niet. Aangezien er ook appartementen op dat park waren, hebben we een upgrade gekregen met een beetje bij betalen gaan wij in elk geval een rustige nacht in weliswaar zonder die kleine kangoeroetjes. Bij het drinken van ons pilsje in de bar zagen we een kort verslag van de Europacup wedstrijden, toch nog even Ajax gezien. JAMMER. In dit gebied zitten veel Aboriginals, de oorspronkelijke bevolking, zeg maar de Indianen van Australie. Ze zijn lui, ze stinken en ze schreeuwen, dus dat biertje hadden we snel op en wegwezen. We hebben in dat zelfde restaurant/ bar ‘ avonds ook gegeten en weer veel Aboriginals.

Dag 40, zaterdag 11 mei

Vandaag hebben we toch maar naar Hertz gebeld voor die kapotte ruit. We hadden zoiets van als die ruit gerepareerd moet worden kunnen ze die auto niet direct weer verhuren en krijgen wij dat ook doorberekend. Nu weten ze in elk geval dat er een nieuwe ruit moet zijn op 20 mei als wij die auto inleveren in Darwin. Het ging allemaal erg soepel die betrokken medewerker liet ons de keus om door te rijden of Road Assistance van Hertz te bellen, die vervangen dan de auto en is het geregeld, up to you, was zijn reactie. Wij rijden door dat is al een week goed gegaan en zal nog wel een week gaan hopen we, zo niet dan bellen we als nog naar die Road Assistance.

Na dit spektakel zijn we in de auto gestapt om in de buurt een wandeling langs de rivier en rotspartijen te maken. Zeer de moeite waard en een mooie tijd van plm 1,5 uur.

Dag 41, zondag 12 mei

Naar Halls Creek 298 km in 3 uur gereden.

Weinig boeiende plaats, maar wel voor 3 nachten omdat we Bungle Bungle hadden afgezegd. Dat moesten we nog steeds regelen ,maar we kregen geen contact. Uiteindelijk afgesproken dat we vanaf de receptie morgenochtend gaan bellen, naar de agent in Australie is al een mail onderweg. Wat rondgelopen in het plaatsje en onze overnachten gevonden voor de komende 2 dagen.

Dag 42, maandag 13 mei

Verhuizen van hotel Kimberley naar motel Halls Creek, maar eerst Bungle Bungle regelen bij de receptie. Aardige dame die direct ging doen wat wij vroegen, zij wist van de vorige dag wat er aan de hand was. Zij kreeg ook geen contact met BB en heeft de agent in Melbourne gebeld, die wij dus al een mailtje hadden gestuurd. Dat klopte allemaal, dus de overnachting in dat NP werd gecanceld. Melbourne wilde een van ons nog spreken. Ik was de klos dus haar verhaal aangehoord, kwam er op neer dat wij geen geld terug krijgen, te laat met het annuleren, moest 2x 24 uur van te voren.

Jammer maar daar ging het ons niet om, wij wilden dat men wist dat wij niet kwamen. Er werd nog wel gevraagd of wij al vervangend onderdak hadden gevonden, en dat was zo. Dat was dan ook weer afgehandeld, ons reisbureau in Amsterdam krijgt ook een kopie. Overigens stuurden die ons ook nog een mail en boden hulp aan. Dat was niet nodig. Eind goed al goed.

Onze kamer in het motel was nog niet klaar, dus tussen 11.30 u en 14,00 uur moesten wij ons vermaken. Dat hebben we gedaan door bij Visitors Centre op het terras te gaan zitten met een kop cappuccino en een aardige/schalkse man in de bediening.

’S Middags nog even 6 km gereden naar China Wall, leuk maar het lijkt of wij verzadigd worden.

Het avond ritueel was als anders.

Dag 43, dinsdag 14 mei

Deze dag moesten we zien door te komen. Het programma was, eerst het nieuws lezen, we hadden tenslotte WiFi op de kamer, dan weer cappuccino drinken, boodschappen doen en terug naar het motel. Het was inmiddels al weer lunchtijd, dus op de kamer de boel hiervoor ingericht. Benzine tanken en boek lezen. Het is nog steeds lekker warm, dus veel initiatieven zonder auto zat er niet in. Voor onze motel kamer was het lekker koel, bovendien is deze omgeving niet zo interessant om er op uit te gaan. We vermaken ons dus goed en hebben bovendien lekker rust, morgen weer 3,5 uur rijden. Om 5 pm(ja, dat betekent 17.00 uur) een pilsje, en plm 18.30 u (6.30 pm) het avond eten.

Dag 44, woensdag 15 mei

Deze dag ging steedse verder naar het Noorden, vandaag naar Kanunurra, plm. 350 km. Onderweg alleen maar heel veel weg en prachtige omgevingen met gras dat een rode gloed had, met bergen die ook een rode gloed gaven met mooie valleien en ook veel groen. Op de weg weinig verkeer zoals overal deze reis. Overstekend wild, we moesten een keer afremmen voor drie koeien die de weg overstaken, ook heel veel aangereden Walibi’s zien liggen, weer voer voor de vogels. We kwamen bij een stop die Fransen weer tegen die we ook in Halls Creek spraken. Kortom een zeer afwisselende rit. Op ons adres aangekomen was een receptioniste die getrouwd is met de zoon van een Nederlander en ze heeft een neef die “ Jan” heette. Vandaar dat we een prachtig appartement kregen. In de middag even het plaatsje verkend en ’ s avonds gaan eten bij het “ Pump House” , met 10% korting omdat we in het Freshwater appartementsgebouw waren ondergebracht. Toch weer een glas wijn verdient. We blijven hier drie nachten en hebben leuke adviezen gekregen hoe die door te brengen. Daarover morgen en overmorgen meer.

We hebben nog wel even teruggedacht aan 15 mei 2 jaar geleden, toen ik viel en in het ziekenhuis terecht kwam. Het parool is dus: Houdt de beentjes er onder.

Dag 45, donderdag 16 mei

Een beetje actieve dag wilden we er van maken. Rijden naar een mooi punt voor het uitzicht over deze prachtige omgeving, was de weg afgesloten voor werkzaamheden. Dan maar naar een andere locatie om een wandeling te maken. Dat ging goed, een korte wandeling wel klimmen in een temperatuur van 35 gr. Voor deze ochtend wel genoeg, te warm om iets fysieks te doen. Dus koffie drinken, kan onder alle temperaturen. Bij de tent waar we dat wilden doen, op aanraden van de receptioniste, hadden ze geen water. Een goed alternatief was een milk shake van vanille. Na de lunch eerst maar even thuis blijven vanwege dezelfde hitte in de namiddag een kleine verkoeling op een terrasje genomen, dat went inmiddels wel erg gemakkelijk, thuis weer afleren. Het Pump House was vandaag onze laatste activiteit.

Dit verhaal is een paar uur in de toekomst geschreven. Morgen gaan we waarschijnlijk actief iets doen op het water, weliswaar mee varen is de bedoeling. Dan komt er misschien niets meer van. Daarna zitten we twee dagen in een National Park, met een grote kans dat daar geen WiFi is. Dan wordt het maandag en dan rijden we naar Darwin, daar zal er wel weer normaal internet zijn.